четверг, 25 декабря 2008 г.

schets van de stad

Saaie flatgebouwen in een woonwijk van het Russische stadje N. Hier draait het leven van een simpele werkmens, Ivan.    

de markt

Thumb-nails voor Ivan...




понедельник, 15 декабря 2008 г.

вторник, 9 декабря 2008 г.

Ivan (en de Vis): scenario


Een grijze winterdag. De wind blaast de sneeuw af van de bomen en gebouwen, je kunt niet veel zien. Door de witte sneeuwlaken verschijnen de silhouetten van flatgebouwen, elektriciteitspalen, buizen, draden. Je hoort het geknars van geroeste metaal: het boordje met "РЫНОК" ("markt") erop swingt in de lucht.  De markt  is  leeggelopen. Een paar kraaien pikken de restjes van de grond.


Je hoort iemand stappen op de sneeuw. Een paar laarzen verschijnen in beeld; de kraaien schrikken en vliegen weg.  Een man met een boodschappennetje - Ivan -  verlaat de markt. Hij stapt ritmisch op het wit van de sneeuw, wolkjes warme lucht komen uit zijn mond. Zijn boodschappennetje swingt op tempo van zijn loop. Hij nadert een flatblok (eventueel passeert de stratenmaker die met een grote schep de sneeuw opruimt/of hoort alleen het geluid van de sneeuw die wordt opgeruimd door de stratenmaker, door het wit van de sneeuw hoort hij zijn stem - "Hallo Ivan"). Ivan verdwijnt in het gebouw. 


Een keukentafel in een simpele ("typische") keuken. De klok tikt, het water druppelt uit de kraan.  De boodschappennet met de vis erin valt op tafel. Ivan wrijft zijn koude handen. De wind fluit buiten. Om zich op te warmen pakt Ivan snel een beker met wodka. Hij slikt de drank, zegt "Eh"; terwijl hij zich nog een drank inschenkt kijken we naar de vis die beweeglos op tafel ligt. We horen Ivan de tweede drank opdrinken. Hij zet de beker met een klap op tafel. Van de klap doet de vis haar oog open (komt de oog van de vis tot leven). Ivan  doet het boodschappennetje weg, pakt een grote keukenmes en maakt hem even scherp naast de vis.  De vis kijkt naar de mes en zegt (in het Russisch):

- Ivan, snij mij maar niet, ik laat een wens van u in vervulling komen!

Ivan kijkt verbaasd en geschrokken naar de vis. Knipt met zijn ogen, zegt "Oh-jo", zijn hand met de mes stopt in twijfel.

 - Ivan, -  smeekt weer de vis - laat mij maar leven! Zeg wat je wenst - en ik vervul het!

 - Potverdorie,  dit eeeh  nou, eeeeh - zegt Ivan in het Russisch. Zijn hand grijpt naar de beker. Hij drinkt en denkt even na. De keuken wordt gevuld met een warm kleurtje, geld komt in beeld (geldregen??), portret van Ivan met een midaai, bloemen en triomfmuziek in de achtergrond. Maar de geldcoupures verdwijnen  al snel als zeepbellen in de lucht. De bloemen verkleuren, muziek wordt vals. Boven alle geluiden verschijnt het geluid van de snerkende olie in een pan. Ivan kijkt naar zijn lege pan. De kleuren in de keuken worden weer normaal. Ivan zegt "Eeeuh", zwaait met de mes in de lucht en snijdt de kop van de vis af. 

 Het licht van een elektrische lamp geeft de keuken een warm tintje. De vis met een gouden korstje ligt mooi op een schaal, wolken damp komen in de neusdrillen van Ivan, hij glimlacht.  Ivan prikt de vis met een vork. Een klein TV-tje in de hoek spuugt met avondnieuws en reclame (zachtjes). Ivan kauwt zijn vis en bromt van plezier (alleen geluid). Buiten het bevroren glas van het raam is alleen maar donker. 

Het einde. 

вторник, 2 декабря 2008 г.

понедельник, 24 ноября 2008 г.